... بعضی از جملاتی که در زیارتهاست، این چنین می فرماید:
« یا مَن رِضاهُ مِن رِضَا الرَّحمن وَ سَخَطُهُ مِن سَخَطِ الرَّحمن »
خوب این جمله ساده ای نیست؛ ای آن کسی که رضـایش، رضای رحمـان است و سخطش، سخط رحمان است. رضـای رحمــان، حاملـش حضرت ابـاعبدالله الحسین صــلوات الله علیه است. کـما اینکه سخطش را هم، حاملـش اوست.
سخط حضـرت، سخط رحمــان است و رضــای او رضای رحمــان است؛ و لذا هم انشاالله اگر شما بیـدار بودید، هشیـار بودید و اهـل درد، و خواستید یک وقتی در طــریق عبودیت نظر خـدای متعـال را برای خودتـان کسب کنید، باید سعــی در کسب توجــه حضرت ابـاعبدالله الحسین صلوات الله علیه، داشته باشید، یا من رضاه من رضا الرحمن و سخطه من سخط الرحمن.
... در بعضی از قطعات زیارتهاست که به حضـرت خطاب می کند و می گوید: الله الله تو را به خـدا قسم می دهم که مـرا تنهــا نگذار!
زائر به حضرت خطاب می کند که تنهــا نگذار در آن مسـائل و شدائد و عَقبـات و منـازلی که در پیش است، مرا تنها نگذار؛ مرا تنهـا نگذار در آنجـایی که تو باید به سراغـم بیایی!
خوب اینها اسرار است؛ این برای همه است، برای هرکسی که می خواهد راهی پیدا کند ...
